16 april 2009
Sorry, dat ik probeerde te censureren....
Burgemeester Wolfsen heeft een 'harde les' geleerd deze week, toen hij probeerde een publicatie in een huis-aan-huis blad te voorkomen. Hij meende dat een artikel over zijn verhuiskosten onjuist was en zijn integriteit aantastte. In Nova vertelde hij vanavond dat hij ingezien heeft dat je in dit soort zaken bij twijfel beter kunt afzien van contacten met de pers. Eerder vandaag ging hij 'diep door het stof' in de gemeenteraad, waar hij zijn excuses heeft aangeboden. Een meerderheid van de raad nam daar genoegen mee en vond dat de zaak gesloten kon worden onder het uitroepen van de befaamde leus 'eens maar nooit weer'. De oppositie (GroenLinks, D66, Leefbaar Utrecht en SP) vond dat wat al te gemakkelijk en eiste een nader onderzoek hoe dit allemaal nu zo heeft kunnen lopen.
Jammer genoeg komt dat onderzoek er nu niet. Dus wat er precies gebeurd is zal nooit onafhankelijk kunnen worden vastgesteld. Incident gesloten. Op naar het volgende incident? Het feit dat Wolfsen als een ouderwetse magistraat uit de tijd van Swiebertje met zijn perschef als Bromsnor achter dat 'verdomde journaille' heeft aangezeten getuigt van een bedenkelijke bestuurlijke mentaliteit. Nog afgezien van de naïviteit over de kansen op succes van een poging om de pers te breidelen in dit internettijdperk. Het hele verhaal, dat dankzij de welwillende medewerking van de aan de Telegraaf geliëerde uitgever niet werd gepubliceerd, stond nog voordat het verspreid had kunnen worden integraal op internet. Hoe is het mogelijk dat een burgemeester van een grote stad, ex-kamerlid, jurist, deze fout heeft gemaakt? Dat lijkt me toch wel een nader onderzoek waard. Al was het maar om als de hype over is op een lateer tijdstip nog eens terug te kunnen komen op de bestuurlijke cultuur waarbinnen dit kennelijk acceptabel werd geacht.
Misschien komt er nog wel een ander onderzoek. De journalistenvakbond NVJ beraadt zich over juridische stappen tegen de uitgever die wel gevoelig bleek voor de argumenten van de burgemeester en vervolgens zonder de hoofdredacteur daarin te kennen de hele oplage heeft laten vernietigen. Volgens de NVJ kan dat niet. De hoofdredacteur is verantwoordelijk voor de inhoud en niet de uitgever. Als de NVJ er in slaagt er een zaak van te maken horen we misschien nog eens echt wat er nu precies is gezegd door Wolfsen en zijn perschef tegen de journalist, de hoofdredacteur en de uitgever.
persvrijheid, Utrecht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hoi Jos,
En wat vind je van de journalist, die met tendentieuse verhalen het magistraten hatende volkje wil verlieden zijn blaadje ook eens te lezen? Zo kun je er ook tegenaan kijken.
Het blijft om te pogen iets te censureren, maar ik zou er ook heel slecht tegen kunnen als ze mij zo'n streek zouden willen leveren.
Groetjes,
John Jorna
Het gewraakte artikel van Wouter de Heus (gepubliceerd op allesoverutrecht.nl) leek mij heel behoorlijk. Ook volgens de NVJ is het een keurig artikel met hoor en wederhoor, aangepast na commentaar van de burgemeester. Ik citeer de website van GroenLinks Utrecht:
"Des te opmerkelijker is het dat de burgemeester spreekt van een aanval op zijn persoon door een 'rommelende' journalist die zijn werk niet goed doet. Wie valt nou wie aan op zijn integriteit?"
Het verschil tussen 'een streek leveren' en controle namens het publiek is bij sommige journalistieke producten misschien wat lastig. Maar hier toch niet, dacht ik. En zelfs als je als magistraat twijfelt, zo heeft Wolfsen inmiddels ook erkend, moet je geen poging doen om publicaties tegen te houden of naar je hand te zetten. Dat blijft gewoon dom.
Een reactie posten