Hoe ernstig moeten we de bedreigingen en scheldpartijen aan het adres van politici nemen? Sigrid Kaag keert niet terug in de politiek omdat, zoals zij verklaarde, ernstige bedreigingen en zware beveiligingsmaatregelen een te grote wissel hebben getrokken op haar gezin. Het leidde tot grote verontwaardiging en zorg in politiek Den Haag. Nieuwsuur besteedde er afgelopen donderdag ruim aandacht aan maar moest achteraf toegeven dat ze wel wat te ver waren gegaan. In de uitzending werd gezegd dat verreweg de meeste negatieve berichten te maken hadden met het vrouw-zijn van Kaag. De hoofdredactie van Nieuwsuur stelt maandag dat die conclusie onterecht is getrokken. Ook de constatering dat “veel” negatieve tweets over het gezin en de echtgenoot van Kaag gingen en racistisch van toon waren, bleek niet juist.
De hoofdredactie van Nieuwsuur verklaarde de fouten uit 'tijdsdruk, een te ambitieus idee, redacteuren die langs elkaar heen werkten en een verkeerde uitvoering van de content-analyse'. Ik vermoed dat de gretigheid waarmee mainstream media de laatste tijd berichten over de drek die de sociale media uitspuwen dergelijke slordigheden ook in de hand heeft gewerkt. Bedreiging van politici is een gemakkelijk, gevoelig en aandacht trekkend 'trending topic'.
Daarmee wil ik het onderwerp niet bagatelliseren. Het raakt aan de grondvesten van de democratie. Politici moeten in verkiezingen door de burgers en tussentijds door de gekozen volksvertegenwoordiging ter verantwoording worden geroepen. Wie probeert hen via bedreigingen of pogingen tot omkoping te beïnvloeden doorkruist deze democratische procedures. Terechte zorgen dus als dit soort acties de politiek gaan domineren. Volgens de minister van Justitie is het aantal bedreigingen van politici vorig jaar flink toegenomen. De stijging van het aantal meldingen kent verschillende oorzaken, schrijft ze in een bijlage bij het halfjaarlijkse rapport over de politie. 'De maatschappelijke onrust (corona, stikstof, etc.) is de afgelopen jaren toegenomen. Ook is er een verhoging van de meldings- of aangiftebereidheid.' Het speciale team dat zich met de bedreiging van Haagse politici bezighoudt meldde vorig jaar tot eind november 1072 meldingen 588 in 2021. In dat jaar werden 370 meldingen door het OM beoordeeld als mogelijk in strijd met de strafwet. Voor 2022 wordt geen aantal genoemd. Ook gaat de minister niet in op de grens tussen forse kritiek en strafbare bedreiging van een politicus. Het zou goed zijn als de media hier eens wat dieper op in gaan in plaats van alleen zorgwekkende incidenten te verspreiden.
Niet het hele verhaal
Dat Nieuwsuur het vertrek van Kaag geheel in lijn met haar eigen verklaring koppelde aan de onveiligheid van haar en haar gezinsleden is, los van de manier waarop dat gebeurde, om nog een andere reden te betreuren. Kaags motivatie verbergt de volledige mislukking van haar politieke ambities en beloftes. Ze heeft grote woorden besteed aan bestuurlijke vernieuwing maar er is weinig van terecht gekomen. Het 'nieuwe leiderschap' waar ze voor zei te gaan maakte ze niet waar door ondanks alle kritiek Rutte overeind te houden. Dit voor kiezers toch niet onbelangrijke gegeven lijkt nu ondergesneeuwd te raken door de ontsporing van randfiguren op de sociale media. Je zou van de serieze media mogen verwachten dat zij de kiezers het hele plaatje laten zien en zich niet beperken tot de sappigste kanten van de politiek.
[foto: Min van BuZa CC]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten