18 mei 2008

Cartoonrel in Nederland


De arrestatie en het vasthouden van de cartoonist Gregorius Nekschot hebben nogal wat ophef veroorzaakt. Buiten de politiek verantwoordelijke minister Hirsch Ballin zijn er maar weinig mensen die begrip tonen voor de behandeling van de tekenaar tegen wie drie jaar geleden een aanklacht is ingediend. De politie zegt dat de identiteit van de tekenaar geverifiëerd moest worden. Waarom hij dan moest worden vastgezet nadat ze hem gevonden hadden is niet helemaal duidelijk. De tekenaar zelf heeft in de afgelopen jaren niets gemerkt van enig onderzoek. Het OM bericht nu dat 8 cartoons onderzocht worden op eventuele strafbaarheid wegens art. 137 Sr. Die cartoons zijn inmiddels van het web verwijderd. In de Tweede Kamer zijn vragen gesteld over de buitenproportionele behandeling van de tekenaar. Collega-cartoonisten reageren bezorgd. Jos Collignon meent dat Justitie hiermee fundamentalisten aanmoedigt om het vrije woord aan te vallen.
Het commentaar in de Volkskrant zet de zaak in een verontrustend perspectief. Na het doorzetten van de aanklacht tegen Opinio vanwege een door Balkenende hoog opgenomen fake-bericht kwam Hirsch Ballin met zijn voorstel om de reikwijdte van het absurde verbod op godslastering uit te breiden, geheel tegen de stroom in. Nu komt daar het optreden van het OM tegen de cartoonist bij. Dit zijn geheel verkeerde signalen van een overheid die de taak heeft om de vrijheid van meningsuiting te beschermen.
Volgende week komt er een nieuwe test voor de waarde van dit grondrecht als het hoger beroep dient tegen de kunstenaar Jonas Staal, die eerder is vrijgesproken voor zijn installaties met het portret van Geert Wilders, die het OM bedreigend vindt. Interessant wordt dan de reactie van rechts Nederland dat zich nu op de internetsites van diverse kranten naar aanleiding van de arrestatie van hun held Nekschot in het gebruikelijke ongenuanceerde jargon opwindt over het 'islam- en buitenlanders-vriendelijke' optreden van het OM. Hoe groot is de steun aan de vrijheid van meningsuiting bij rechts nu werkelijk? Ook de zaak die Rita Verdonk overweegt aan te spannen vanwege een beledigend spandoek zou kunnen uitwijzen hoe trots we op Nederland mogen zijn. Wordt vervolgd dus.


,

08 mei 2008

Defensie grossiert in doofpotaffaires


Het Ministerie van Defensie heeft alle archiefstukken van klokkenluider Spijkers voor 20 jaar achter slot en grendel gezet bij het Nationaal Archief. Spijkers had een langlopend conflict met Defensie nadat hij in de jaren tachtig werd ontslagen. Hij had onthuld dat de dood van een militair niet het gevolg was van een ongeluk maar van onzorgvuldigheid van Defensie dat de militairen willens en wetens met ondeugdelijke mijnen liet werken. Het conflict eindigde na tientallen jaren met een schikking. Maar dat blijkt niet genoeg. Om de uitgave van een boek over deze affaire Een man tegen de staat te belemmeren hebben betrokken militairen en ex-bewindslieden gerechtelijke procedures aangespannen. En nu is alle documentatie voor 20 jaar opgeborgen. Defensie heeft er zelfs een bureau voor ingeschakeld om van alle mogelijke instanties papieren over Spijkers te verzamelen om ze vervolgens ontoegankelijk te maken. Het Nationaal Archief is Spijkers' grafkelder geworden schrijft NOS-journalist De Jager.
Dat het Nationaal Archief hier aan meewerkt verbaast meer dan het gedrag van Defensie. In veel organisaties worden zaken weggemoffeld als ze de positie of de reputatie van de leiding kunnen aantasten. Maar er zijn wel verschillen. De operatie Spijkers zoals die door Defensie is uitgevoerd is uniek en dat heeft zeker iets met het karakter van deze organisatie te maken. Defensie is met het Koninklijk Huis en de AIVD recidivist in doofpotaffaires, het vernietigen en achterhouden van informatie. Alle gewapende conflicten waar Nederland bij betrokken was en nog is leveren daarvoor de voorbeelden. En dan gaat het niet om de strategische informatie die geheim gehouden moet worden maar om het optreden van het personeel. Om informatie die burgers niet onthouden mag worden omdat het leger er nu eenmaal niet voor zichzelf is maar optreedt namens ons. En dus controleerbaar moet zijn. Die gedachte is bij Defensie echter nog niet doorgedrongen. Alleen een generaal b.d. wil er af en toe nog wel eens iets over zeggen. In de politiek legt men zich echter veel te gemakkelijk neer bij dit gebrek aan openheid.

,