De teamchef van de politie in Leiden Fatima Aboulouafa werd vorige maand op non-actief gezet omdat haar openlijke kritiek op racisme, machtsmisbruik en pesten binnen de politieorganisatie tot interne spanningen had geleid. Ondanks het feit dat landelijk korpschef Erik Akerboom het naar aanleiding van haar kritiek „pijnlijk en onacceptabel” noemde dat „de leiding soms wegkijkt” bij meldingen over fout gedrag van politieagenten. Voor Aboulouafa was dat precies de reden waarom ze het noodzakelijk had gevonden om naar buiten te treden. Ze schreef dat klokkenluiders, door haar ‘lichtschijners’ genoemd, binnen de organisatie oplopen tegen een ‘blue wall of silence’.
Politieagenten die „structurele problemen en grensoverschrijdende zaken
binnen onze organisatie” aankaarten, hebben volgens haar „mentale of
lichamelijke klachten opgelopen”. Vanwege „capaciteitsproblemen” zouden
‘foute’ agenten niet op non-actief worden gesteld. Maar zijzelf, de klokkenluider die het opname voor haar collega-klokkenluiders dus wel.
De zaak trok de aandacht van de Tweede Kamer en minister Grapperhaus moest uitleg geven. Dat deed hij in een brief waarin hij de resultaten van een onderzoek door Bureau Veiligheid Integriteit en Klachten (VIK) meedeelde. Grapperhaus ontkent in die brief dat Aboulouafa weg zou moeten vanwege haar kritiek op misstanden binnen het korps. Dat schoot de weggestuurde politiechef in het verkeerde keelgat. Zij heeft nu een klacht ingediend tegen de minister vanwege smaad en laster omdat hij heeft gesuggereerd dat zij is weggestuurd om een andere reden dan haar kritiek op de politieorganisatie.
29 oktober 2019
16 oktober 2019
Kunstbeleid en diversiteit
Het Amsterdamse raadslid voor Forum voor Democratie Annabel Nanninga en haar spreekbuis GS maakten zich onlangs nogal druk over een rapport
van de Amsterdamse Kunstraad en het beleid dat wethouder Meliani van
GroenLinks daarop willen baseren. Steen des aanstoots is de eis van de
gemeente om iedereen die voor een subsidie in aanmerking wil komen te
verplichten tot een 'actieplan over inclusiviteit en diversiteit (van
governance tot organisatie en bedrijfsvoering, van publiek tot programma
en talent).' In het Parool noemt Theodor Holman het rapport 'weerzinwekkend'.
Hij ziet er een poging in om Amsterdammers een bepaalde manier van
denken op te leggen. Volgens Holman is het 'een illustratie van de
langzame moord op onze cultuur, op ons vrije denken, op de vrijheid van
de kunstenaar.' Maar ja, hij is dan ook columnist en mag ook wel een
beetje overdrijven.
Nanninga keert zich in de Amsterdamse raad tegen de 'politisering van de gesubsidiĆ«erde kunstensector.' En dan met name tegen de ideologie van de 'uit de VS overgewaaide identiteitspolitiek' die volgens haar leidraad is geweest voor het kunstenplan. Haar kritiek vind ik voor een FvD-politica echter nogal hypocriet. Als het aan partijleider Baudet ligt gaan we alleen voor kunst die de nationale identiteit niet besmeurt. Met zijn weerzin tegen moderne kunst zullen we, mocht hij het ooit voor het zeggen krijgen, waarschijnlijk ondergedompeld worden in de zuivere 'boreale cultuur' met ‘trotse schilderijen’ , ‘sculpturen van onze helden’ en veel pracht en praal. Over politisering van de kunst gesproken.
Nanninga keert zich in de Amsterdamse raad tegen de 'politisering van de gesubsidiĆ«erde kunstensector.' En dan met name tegen de ideologie van de 'uit de VS overgewaaide identiteitspolitiek' die volgens haar leidraad is geweest voor het kunstenplan. Haar kritiek vind ik voor een FvD-politica echter nogal hypocriet. Als het aan partijleider Baudet ligt gaan we alleen voor kunst die de nationale identiteit niet besmeurt. Met zijn weerzin tegen moderne kunst zullen we, mocht hij het ooit voor het zeggen krijgen, waarschijnlijk ondergedompeld worden in de zuivere 'boreale cultuur' met ‘trotse schilderijen’ , ‘sculpturen van onze helden’ en veel pracht en praal. Over politisering van de kunst gesproken.
Abonneren op:
Posts (Atom)