30 april 2006

Rechter verbiedt publicaties Limburgse bladen


Ouderwetse persbreidel in Limburg. De rechtbank in Maastricht verbiedt de dagbladen De Limburger en het Limburgs Dagblad op straffe van 50.000 euro vier artikelen te publiceren over het failliete vleesverwerkingsbedrijf Benedik. De rechter vond de goede naam van het bedrijf belangrijker dan de persvrijheid. Hij vond dat de krant niet voldoende aannemelijk heeft kunnen maken dat de artikelen op waarheid berusten en dat publicatie daarom een ‘onrechtmatige daad’ zou zijn. Hij vindt ook dat de curatoren en de FIOD, die inmiddels een vooronderzoek is begonnen, ‘meer gespecialiseerd en gekwalificeerd zijn dan een verslaggever van een krant’. Hoofdredacteur Henk Driessen van De Limburger in De Volkskrant: ‘Bij mijn weten gebeurt toetsing van smaad altijd achteraf. Een rechter die vooraf weegt wat het algemeen belang is van een artikel, dat is de wereld op zijn kop. Wij maken zelf wel uit wat het belang is. We zijn ook niet gestopt met het onderzoek. Ik heb een serieus vermoeden dat hier nog meer uitkomt.’
In het Tv-programma "De leugen regeert" van vrijdag j.l. verweet Driessen de rechter dat deze in feite op zijn stoel was gaan zitten door een oordeel te vellen over de kwaliteit van de berichtgeving. De journalist die de artikelen geschreven heeft vertelde in deze uitzending dat uitsluitend meerdere maken gecheckte informatie is opgenomen in de artikelen die tot tweemaal toe door betrokkenen konden worden beoordeeld. De advocaat van de krant is in hoger beroep gegaan.
De goede naam van Benedik is overigens vorig jaar al aangetast toen Albert Heijn als klant van het bedrijf afhaakte. De site Journalist/Weblogkrant publiceerde op 28 juni 2005: "Vleesverwerker Benedik overweegt een rechtszaak aan te spannen tegen supermarktketen Albert Heijn. Benedik kwam in de financiƫle problemen toen Albert Heijn als klant afhaakte. Albert Heijn was goed voor 40 procent van de omzet. Volgens Benedik staakte de supermarkt de samenwerking na kwaadsprekerij van uitzendorganisatie Randstad. Randstad trok 200 tijdelijke werknemers terug, omdat Benedik het salaris niet betaalde. Vandaag vroeg de vleesverwerker uitstel van betaling aan. Benedik wil een doorstart maken met 100 werknemers. Dit betekent dat 130 vaste banen op de tocht staan."
Het is goed mogelijk dat De Limburger nu meer feiten over deze zaak boven tafel heeft gehaald die Benedik liever verborgen had gehouden. Het publicatieverbod is gezien deze geschiedenis wel heel erg opvallend en volledig in strijd met de persvrijheid in Nederland, zegt algemeen secretaris Thomas Bruning van de NVJ, de belangenorganisatie van journalisten in Trouw (22 april). Daarbij komt nog dat de rechter de krant ook nog verboden heeft over de gang van zaken rond het kort geding te publiceren.
,

13 april 2006

Fortis beschermt Verdonk


Achmea mag een reclamespotje met voetballer Salomon Kalou niet langer uitzenden. Kalou komt in het spotje op het WK voetballen uit voor Duitsland dat Nederland in de finale verslaat. Minister Verdonk, die Kalou een Nederlands paspoort weigerde, ziet het gebeuren in het filmpje, waarna de boodschap volgt: "Even Apeldoorn bellen". Concurrent Fortis, toevallig sponsor van de club waar Kalou onder contract staat, had eerder laten weten niet accoord te gaan met het optreden van de sterspeler in de reclamespot. Achema zette toch door en verloor vervolgens de rechtzaak die Kalou namens Fortis aanspande. Formeel ging het daarin om het "portretrecht" van Kalou. Dat houdt in dat iemand die jouw foto voor zijn doeleinden gebruikt jou eerst toestemming moet vragen. Kalou mocht daar volgens zijn contract niet alleen over beslissen. Hij moest het aan sponsor Fortis voorleggen. En deze zei dus nee.
De argumenten van Achmea om toch door te zetten zijn wel interessant. Volgens het bedrijf leverde de commercial namelijk een bijdrage aan 'een publiek debat over een zaak van algemeen belang'. In het kort geding dat dinsdag in Den Haag diende voerde de advocaat van Achmea aan dat de commercial de consequenties aantoonde van het vreemdelingenbeleid van minster Verdonk. De rechtbank nam dit verweer amper serieus volgens de NRC van vandaag. Dat had Achmea ook wel kunnen bedenken natuurlijk, het conflict draait toch primair om rechten van private partijen.
Achter dit conflict ligt nog wel een vraag naar de grenzen van de reclamemaker die publieke personen in zijn reclame verwerkt. We hebben eerder rechtzaken gehad van Balkenende en van Beatrix tegen reclamebedrijven die gebruik maakten van de bekendheid van deze personen om aandacht te trekken. Het portretrecht lijkt me iets ter bescherming van de privacy, bij publieke persoonlijkheden is dat nogal lastig. Bekend is ook dat als het gaat om het publieke debat de Europese rechter heel veel toelaat. Misschien overweegt Achemea daarom toch in hoger beroep te gaan.
Intussen knijpt Verdonk in haar handjes. In haar strijd om het lijsttrekkerschap van de VVD wil ze liever niet herinnerd worden aan haar omstreden beleid. Ze heeft al genoeg kritiek te verduren. Dus Fortis wordt hartelijk bedankt.
,