Free flow of information

Over inbreuken op de communicatievrijheid in Nederland

24 februari 2006

Officier van Justitie mag in zijn requisitoir generaliseren


"De hele Roma-gemeenschap in Nederland is bezig met het plegen van misdrijven." Dit zei officier van justitie M. van Elsdingen in mei 2003 in de Arnhemse rechtbank (NRC 15-5-2003). Nadat het openbaar ministerie zich distantiëerde van de uitlatingen, liet ook de officier twee dagen later weten zijn woorden te betreuren. In een verklaring zegt het openbaar ministerie dat Van Elsdingen niet het merendeel van de Roma-zigeuners als verdachte van strafbare feiten heeft willen bestempelen. ,,In zoverre die indruk wel is gewekt, biedt de officier van justitie daarvoor zijn excuses aan.'' Hij werd daarna van de zaak gehaald. En dat was volgens de advocaat van de zigeuners terecht. ,,Van een officier van jusititie mag je verwachten dat hij een zaak evenwichtig behandelt. Van Elsdingen heeft de schijn gewekt niet echt onbevooroordeeld te staan tegenover deze groep mensen.''
Vertegenwoordigers van de Roma-gemeenschap dienden toch een klacht in bij Justitie die na een lange procedure vervolging instelde. Vandaag is Van Elsdingen vrijgesproken van racisme door de rechtbank in Amsterdam. Deze oordeelde dat de officier op de grens van het toelaatbare heeft gehandeld, maar dat de gewraakte bewoordingen in de context van het requisitoir niet beledigend waren (NRC 24-2-2005). In het requisitoir had Van Elsdingen melding gemaakt van wijdvertakte criminele netwerken in Roma- en Sinti-families. Hij baseerde zich op afgetapte telefoongesprekken en op rapporten van de jeugdbescherming.

In de context van zijn aanklacht tegen enkele criminelen vond de Amsterdamse rechtbank het kennelijk niet beledigend dat hij op grond van zijn bevindingen generaliserende uitspraken deed. Maar voor niet-criminele Roma zijn de generalisaties van de officier natuurlijk wel beledigend.
Oud-Kamerlid Verspaget (tot maart 2003 voorzitter van de Specialist Group on Roma/Gypsies van de Raad van Europa.) noemde de uitspraken van Van Elsdingen indertijd ,,zonder meer racistisch''. Zij diende een klacht in bij de ECRI (European Commission against Racisme and Intolerance) en bij het European Roma Rights Centre in Boedapest. De ECRI rapporteert regelmatig over het voorkomen van racisme in de verschillende landen die aangesloten zijn bij de Raad van Europa. Zigeuners worden in veel landen nog steeds achtergesteld en hebben vaak te maken met discriminerende uitingen. In déze context is de klacht van de Roma-vertegenwoordigers geheel begrijpelijk.
De Stichting Roma Emancipatie die de zaak aanhangig maakte heeft wel erg lang moeten wachten voordat tot vervolging is besloten. Pas in december vorig jaar besloot het Gerechtshof in Amsterdam in hoger beroep dat de vervolging toch moest worden doorgezet. De Stichting was daar erg blij om, maar na vandaag zal de vreugde wat getemperd zijn en zal men opnieuw verder moeten procederen.
In de Nederlandse strafwet is belediging van een "ambtenaar in functie" een grond voor strafverzwaring als de belediging zelf strafbaar is. Belediging dóór een ambtenaar in functie wordt niet apart genoemd. Maar in dit geval kan toch niet helemaal buiten beschouwing worden gelaten wie de generaliserende en daardoor beledigende uitspraak heeft gedaan. Moreel gesproken mag men naar mijn mening van een Officier van Justitie, zeker ten opzichte van een groep die nog steeds onder vervolging te lijden heeft, meer zorgvuldigheid verwachten dan Van Elsdingen getoond heeft; hoe ernstig de de feiten die hij verzameld heeft ook zijn.




Gepost door Jos van Dijk op vrijdag, februari 24, 2006 Geen opmerkingen:

12 februari 2006

Over Arabische satellietzenders en Deense cartoons


Het blokkeren van enkele Arabische satellietzenders wegens "haat zaaien" door de Nederlandse regering blijkt om meerdere redenen te verzanden in symboolpolitiek. Eerder was al bekend dat de zenders via het internet nog wel te ontvangen zijn. Gisteren meldde de NRC dat Al Manar, een Libanese zender geliëerd aan Hezbollah, ook te ontvangen is via Arabsat 3a, een satelliet waarover Nederland geen zeggenschap heeft. Via Frankrijk had Nederland wel de mogelijkheid Al Manar te blokkeren op een satelliet die door dit land wordt beheerd. De krant meldt verder dat Al Manar alleen in het Arabisch uitzendt, een taal die vele Marokkanen in Nederland, merendeels Berbers, niet verstaan. Maar het meest opmerkelijk is de uitspraak van een vertegenwoordiger van het Commissariaat van de Media die zegt dat men geen eigen onderzoek heeft gedaan naar de zenders omdat men daarvoor de mensen en de middelen niet heeft. "Bovendien zou dan eerst gedefiniëerd moeten worden wat haat zaaien precies is". Kennelijk is dat nog niet gebeurd terwijl er al wel een wet is die haat zaaien verbiedt....
In eerdere berichten beweerde het Nationaal Centrum Terrorismebestrijding overigens dat er wel onderzoek gedaan was in Nederland, zonder daarbij aan te geven welke criteria daarbij werden gehanteerd. Het haat zaaien van de zender staat volgens de NRC in Europa nauwelijks ter discussie. Het gaat dan met name om de manier waarop er door imams over ongelovigen wordt gesproken. In hun gebeden roepen ze de gelovigen op afstand te namen van ongelovigen. "Ziektes moeten ze krijgen, en honger. Angst moet hen in het hart geplant worden." Erg fris klinkt het niet. Is dit voldoende voor strafvervolging? Wat is het effect van deze gebeden? Moet dat er ook niet bij betrokken worden? Ben benieuwd hoe een rechter dit zou beoordelen. Bemoeienis van de overheid (i.c. Donner) lijkt mij echter niet gewenst.
Van haat zaaiende satellietzenders naar haat zaaiende spotprenten. Nederland is tot nu toe gespaard voor een gewelddadige reactie op de publicatie van de Deense cartoons. Gisteren was er een betrekkelijk vreedzame demonstratie van 200 mensen op de Dam in Amsterdam (zie bijgaande foto van Maurice Boyer voor de NRC). Net als elders zullen ook hier de moslims de afbeeldingen van de profeet Mohammed in de cartoons behalve als kwetsend en vernederend ook heel makkelijk als haat zaaiend kunnen beschouwen gezien de context van geweld waarin hun heilige is afgebeeld. In een van de vele discussies die in Nederland gevoerd zijn naar aanleiding van deze kwestie gaf Paul Scheffer (Nova, 10 februari) impliciet aan waar de verbinding ligt tussen de haat die via de Arabische satellietzender wordt gepredikt en de haat die wordt opgewekt door de Deense, misschien moeten we wel zeggen, Europese spotprenten. Godsdienstvrijheid en vrijheid van meningsuiting gaan hand in hand, zei hij. Wil je het een dan moet je ook het ander respecteren. En, voeg ik er dan aan toe, in beide gevallen behoudt degene die van zijn rechten gebruik maakt zijn verantwoordelijkheid voor de wet en zijn morele verantwoordelijkheid om de gevolgen van zijn handelen onder ogen te zien.
Dat moslims door de spotprenten gekwetst zijn kan ik begrijpen. Christenen, die al veel langer gewend zijn aan een vrije pers, zijn dat ook regelmatig. (In de uitzending van Nova werden verschillende oude kwesties opgehaald, te beginnen met het het proces tegen Gerard Reve in de jaren zestig. Het meest recente geval kwam in de opsomming niet voor: de reeks televisieprogramma's van de RVU onder de titel "God bestaat niet". )
Maar de gevoeligheid van een bepaalde groep gelovigen mag in het algemeen geen criterium zijn voor de uitoefening van het universele recht op vrije meningsuiting. Alleen de rechter kan in individuele gevallen bepalen dat dit recht moet wijken voor b.v. het verbod op discriminatie van of het aanzetten tot haat tegen bepaalde bevolkingsgroepen. Wie gekwetst is zal zich dus tot de rechter moeten wenden. Met geweld en dreigementen andere meningen afdwingen is intimiderend en misdadig, want het doet als zodanig afbreuk aan de uitingsvrijheid.
De persvrijheid van de media houdt in dat vooraf door de overheid geen beperkingen worden opgelegd aan publicaties. Dit ontslaat de media echter niet van hun verantwoordelijkheid. In de grondwet staat dat media vrij zijn "behoudens hun verantwoordelijk voor de wet". Daarnaast hebben journalisten en uitgevers net als iedereen ook een morele verantwoordelijkheid voor de gevolgen van hun handelen. Als je weet dat je wordt misbruikt om een conflict uit te lokken, om heel bewust een bevolkingsgroep te kwetsen of te vernederen, kun je besluiten om af te zien van publicatie. Los van de juridische sfeer vind ik dat kranten daarop aanspreekbaar moeten zijn.
In de kwestie van de Deense cartoons geloof ik niet dat Jyllands Posten iets verweten mag worden, al levert het rechtse, xenofobe, politieke klimaat in Denemarken wel een context waarin provocaties passen. Wat er ná de publicatie gebeurde geeft wel te denken. De gekwetste gevoelens van de (toch al zo geplaagde) Deense moslims worden in dat land in eerste instantie volkomen genegeerd. In plaats van een beroep op de rechter te doen kloppen ze aan bij geestverwanten in Arabische landen. Daar wordt de zaak hoog opgenomen en dat leidt uiteindelijk tot de gewelddadigheden. De reacties van de westerse regeringen daarop zijn als "slap" getypeerd en er is geen eensgezindheid. De vrijheid van meningsuiting wordt niet (VS, VK) of nauwelijks (EU, Nederland) verdedigd. Principes wijken voor angst. Wat weer de vraag oproept hoeveel waarden men nu eigenlijk wel hecht aan de principes. De uitingsvrijheid is een principe dat bij mooi weer hartstochtelijk verdedigd wordt, maar dat gemakkelijk sneuvelt onder hoogspanning en donkere wolken. Wat ik verder mis in de reacties van westerse regeringen en politici is het besef van de eigen verantwoordelijkheid in het conflict dat er voor zorgt dat deze rel zo gemakkelijk uit de hand kon lopen. De voortdurende vernederingen die moslims hier en elders op de wereld moeten ondergaan kunnen niet zonder gevolgen blijven. Palestina, Irak, Afghanistan, de openlijke haat jegens en discriminatie van immigranten in westerse landen: dit alles biedt een gemakkelijk ontvlambare context. De cartoons vormen een aanleiding voor gewelddadigheden, de oorzaak zit veel dieper. Enig begrip daarvoor had ik ook graag gezien bij Balkenende c.s.
Wat in deze context extra voeding geeft aan boosheid en geweld is het gevoel dat er met twee maten gemeten wordt. Zoals de hoofdredacteur van de Volkskrant in Nova, die publicatie van de cartoons over de profeet Mohammed nodig vond om zijn lezers te informeren waar het rumoer nu eigenlijk om begonnen was, maar die zich niet bereid toonde antisemitische cartoons uit Teheran die als reactie op de Deense spotprenten moeten dienen, om dezelfde redenen te publiceren. Uit angst voor abonneeverlies misschien? Een selectief gebruik van de persvrijheid past niet bij de aard van het principe. En het helpt al helemaal niet om dit principe aanvaard te krijgen in kringen waar zulke grondrechten volgens de westerse arrogantie nog niet ingeburgerd zijn.
En dit brengt ons weer terug bij de satellietzenders. De Nederlandse regering moet maar eens uitleggen waarom moslims niet mogen luisteren naar in onze ogen vreselijke gebeden van de Hezbollah imams, terwijl de in hun ogen vreselijke spotprenten uit Denemarken getolereerd moeten worden omdat de vrijheid van meningsuiting ook het recht impliceert om anderen te kwetsen.
Gepost door Jos van Dijk op zondag, februari 12, 2006 Geen opmerkingen:

06 februari 2006

Deense cartoons zorgen ook in Nederland voor onrust


Het Deense blad Jyllands Posten publiceerde vorig najaar enkele cartoons waarin de profeet Mohammed figureerde (hiernaast staat er een). De cartoons becommentariëren vooral het geweld van islamitische terroristen. In de islam is het afbeelden van Mohammed verboden. De cartoons zijn de afgelopen weken aanleiding geweest tot heftige protesten van islamieten in vele landen. Zij vatten de cartoons op als een belediging van de islam, alle gelovigen en alle islamitische landen.
In Nederland is De Volkskrant, die de cartoons overnam, bedreigd. Enkele Marokkaanse bezorgers hebben geweigerd de editie waarin de cartoons stonden bij de abonnees af te leveren. Ook tekenaars zijn bedreigd. Kamerlid Geert Wilders, die de cartoons op zijn website publiceerde, ontving eveneens tientallen dreigbrieven. De islamitische organisatie Hizb ut Tahrir verspreidt pamfletten waarin Wilders wordt beschuldigd van misbruik van de affaire voor eigen gewin ten koste van zijn islamitische landgenoten. Het pamflet spreekt over "haat zaaien onder de burgers" en maant Wilders de cartoons te verwijderen en excuses aan te bieden.
De protesten tegen de cartoons kunnen beschouwd worden als onderdeel van de politieke strijd tussen het westen en de islamitische landen. De escalatie die nu plaatsvindt (boycot van producten, in brand steken van ambassades, doodsbedreigingen) leidt tot angst en voorzichtigheid die de vrije meningsuiting bepaald niet ten goede komt. Cartoonisten zullen bepaalde onderwerpen gaan mijden. Uitgevers zullen vaker prenten en teksten verbieden. In Engeland, waar men zeer veel waarde pleegt te hechten aan een vrije pers en de goedkoopste roddel over de eigen politici niet schuwt, zijn de cartoons niet gepubliceerd. En dat wordt daar ook nog toegejuicht. Veiligheid en openbare orde prevaleren bij dit soort kwesties vaker boven de vrijheid van meningsuiting. Hoe lang houden de overheden hun rug recht? En welke blijvende gevolgen zal deze affaire hebben voor de communicatie over de islam en verwante godsdienstige zaken? In de nadagen van de moord op Van Gogh, eind 2004, werd in Nederland geroepen om grenzen aan de tolerantie. Minister Donner bijvoorbeeld meende dat de wet die godslastering verbiedt strenger gehandhaafd zou moeten worden. Een poging van D66 om godslastering uit de grondwet te halen, waarvoor in principe een parlementaire meerderheid was, mislukte "vanwege het moment".
Het vrije woord sneuvelt als eerste in een oorlog, zegt men wel. De Deense cartoons zijn de aanleiding om een bestaand conflict op de spits te drijven en dat gebeurt niet alleen aan islamitische zijde. De-escalatie van het conflict is de eerste stap naar een vrije communicatie. Roepen om respect voor de westerse waarde van de vrijheid van meningsuiting heeft op dit moment absoluut geen effect op mensen die zich doorlopend gekwetst en bedreigd voelen in al hun waarden door westerse landen. Natuurlijk moeten westerse overheden hun burgers beschermen in hun vrije meningsuiting. Maar extra inspanningen voor een wederzijds respectvolle verhouding met islamitische landen kunnen ook bijdragen aan de goede zaak. Het verbieden van islamitische satellietzenders doet dat waarschijnlijk niet.


Gepost door Jos van Dijk op maandag, februari 06, 2006 Geen opmerkingen:
Nieuwere posts Oudere posts Homepage
Abonneren op: Posts (Atom)

Lees ook

Lees ook

Jos van Dijk

Mijn foto
Mijn volledige profiel tonen

Blogarchief

  • ►  2023 (5)
    • ►  maart (1)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (2)
  • ►  2022 (24)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (3)
    • ►  februari (1)
    • ►  januari (2)
  • ►  2021 (24)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (2)
  • ►  2020 (24)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (2)
  • ►  2019 (24)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (2)
  • ►  2018 (24)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (3)
    • ►  februari (1)
    • ►  januari (2)
  • ►  2017 (24)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (1)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (3)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (2)
  • ►  2016 (21)
    • ►  december (2)
    • ►  november (1)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (1)
    • ►  juli (1)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (2)
  • ►  2015 (23)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (3)
    • ►  september (1)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (1)
    • ►  juni (3)
    • ►  mei (1)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (2)
  • ►  2014 (22)
    • ►  december (2)
    • ►  november (3)
    • ►  oktober (1)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (3)
    • ►  maart (3)
    • ►  januari (2)
  • ►  2013 (23)
    • ►  december (2)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (1)
  • ►  2012 (27)
    • ►  december (2)
    • ►  november (3)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (3)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (3)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (3)
    • ►  februari (3)
    • ►  januari (2)
  • ►  2011 (22)
    • ►  december (4)
    • ►  november (1)
    • ►  oktober (1)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (3)
    • ►  juli (1)
    • ►  juni (1)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (1)
    • ►  januari (2)
  • ►  2010 (28)
    • ►  december (3)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (3)
    • ►  september (3)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (2)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (3)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (3)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (1)
  • ►  2009 (27)
    • ►  december (1)
    • ►  november (3)
    • ►  oktober (1)
    • ►  september (3)
    • ►  augustus (3)
    • ►  juli (3)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (3)
  • ►  2008 (24)
    • ►  december (3)
    • ►  november (3)
    • ►  oktober (2)
    • ►  september (1)
    • ►  augustus (1)
    • ►  juli (1)
    • ►  juni (1)
    • ►  mei (2)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (3)
    • ►  februari (3)
    • ►  januari (2)
  • ►  2007 (32)
    • ►  december (4)
    • ►  november (3)
    • ►  oktober (3)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (2)
    • ►  juli (3)
    • ►  juni (2)
    • ►  mei (3)
    • ►  april (3)
    • ►  maart (2)
    • ►  februari (2)
    • ►  januari (3)
  • ▼  2006 (25)
    • ►  december (1)
    • ►  november (2)
    • ►  oktober (1)
    • ►  september (4)
    • ►  augustus (1)
    • ►  juli (1)
    • ►  juni (3)
    • ►  mei (1)
    • ►  april (2)
    • ►  maart (3)
    • ▼  februari (3)
      • Officier van Justitie mag in zijn requisitoir gene...
      • Over Arabische satellietzenders en Deense cartoons
      • Deense cartoons zorgen ook in Nederland voor onrust
    • ►  januari (3)
  • ►  2005 (37)
    • ►  december (2)
    • ►  november (4)
    • ►  oktober (4)
    • ►  september (2)
    • ►  augustus (4)
    • ►  juli (1)
    • ►  juni (6)
    • ►  mei (8)
    • ►  april (6)

Links

  • NOS nieuws
  • Raad voor de Journalistiek
  • Sargasso
  • Verantwoording
Thema Eenvoudig. Mogelijk gemaakt door Blogger.