De Gemeente Giessenlanden heeft voorlopig aan het langste eind getrokken in een slepende procedure over een religieuze wervingsboodschap. Boer van Ooijen schilderde met koeienletters "Jezus Redt" op zijn dak en volgens de Gemeente is dat in strijd met de welstandsnormen. Met een beroep op de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van godsdienst weigert van Ooijen tot nu toe de opgelegde boete van 15.000 euro te betalen. Deze week stelde de Raad van State de Gemeente in het gelijk. De Raad van State is met de gemeentelijke welstandscommissie van mening dat de tekst 'buitensporig' is en 'een te grove inbreuk op wat in de omgeving gebruikelijk is'.,,In dit geval wordt met de welstandsnormen beoogd wanordelijkheden te voorkomen en de rechten van anderen te beschermen.''
Wanordelijkheden? Wat moeten we ons daarbij voorstellen? Het aantal klagers wordt 'niet significant' genoemd. Voor de RvS is dat echter geen punt: "De vraag hoeveel mensen zich hieraan ergeren behoeft niet als een zelfstandig criterium te worden gehanteerd." Waar gaat het dan wel om? De boer schikt zich niet naar de welstandscommissie. Daar lijkt het veel op. De commissie gooit het op de sterke, afwijkende beelden in het landschap die het deels witte dak oproept. Er zou sprake zijn van een 'welstandsexces'. Ik kan me voorstellen dat vele medestanders van boer van Ooijen dan nog wel wat meer voorbeelden kunnen noemen van excessieve aandachttrekkerij die het landschap of de stad ontsiert.
Interessant is de redenering van de RvS in het licht van art. 10 van het EVRM. Dat gaat over de vrijheid van meningsuiting. De beperkingen die staten hun burgers op dit punt mogen opleggen moeten noodzakelijk zijn in een democratische samenleving en bij wet geregeld. In de uitspraken van het Hof in Straatsburg wordt de nationale staten een zekere beoordelingsmarge gegeven. De Raad van State is van oordeel dat het welstandsbelang een "reëel maatschappelijk belang" is. En op die gronden zou een beperking van de uitingsvrijheid dus wel te verdedigen zijn. Maar in het EVRM wordt zoiets als wat in Nederland in de Woningwet 'welstand' wordt genoemd niet genoemd als een reden om de uitingsvrijheid te beperken. Genoemd worden wel (artikel 2) de veiligheid van de staat, de openbare veiligheid, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid, de goede zeden, de goede naam of de rechten van anderen, het voorkomen van de verspreiding van vertrouwelijke informatie en het waarborgen van het gezag en de onpartijdigheid van de rechterlijke macht. Een beroep op de 'rechten van anderen' zou Nederland een kans kunnen geven. Als men tenminste weet te verbloemen dat het bij die 'anderen' vooral om de leden van gemeentelijke welstandscommissie gaat. Maar als de rechters in Straatsburg ook maar een beetje moeite hebben met hun welstandsbegrip geef ik Jezus bij het Europese Hof de beste kans op een overwinning.
reclame, godsdienst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten