Onder de titel Ankara aan de Amstel levert Eddy Stam forse kritiek op het Amsterdamse gemeentebestuur vanwege de beperkingen die de FNV krijgt opgelegd bij de organisatie van een passende manifestatie op 1 mei. Vorige jaren waren er al problemen met de organisatie van een feest in het Vondelpark en het Oosterpark. En ook dit jaar doet Amsterdam weer moeilijk:
Bronnen vertellen dat de gemeente Amsterdam nu heeft bepaald dat er geen grote namen mogen komen en zeker niet aangekondigd. Er zijn communicatie beperkingen opgelegd. Een regelrechte aantasting van het recht van vereniging, demonstratie en vrijheid van meningsuiting. Genoeg om de gemeente voor de rechter te slepen. De FNV volgt gedwee. Het wrange is dat voor zeer grote commerciële evenementen zoals SAIL de halve stad op de schop gaat. Dus overlast argumenten zijn nogal hypocriet. Amsterdam wil gewoon geen rode stad meer zijn.
Nu is 1 mei in Nederland als algemene feestdag van de werkende bevolking nooit echt van de grond gekomen. Op het Journaal van die dag zien we al jaren beelden van massale parades en demonstraties, vaak ook van rellen. Verreweg de meeste landen hebben er een vrije dag voor over. Die traditie is in Nederland al jarenlang in de klem geraakt tussen Koninginnedag en Bevrijdingsdag en gereduceerd tot een nostalgische bijeenkomst met een vooraanstaande sociaaldemocratische politicus in een bejaardentehuis. Dus dat een stad als Amsterdam, hoe rood gekleurd ook qua traditie, een feest op 1 mei niet anders behandelt dan elk ander festival verbaast me niet.
Wat me wel verontrust is de inmenging bij het uitnodigen van de sprekers en het communicatiebeleid. Het is een openlijke poging de manifestatie klein te houden en te verhinderen dat 1 mei in Amsterdam weer een massaal volksfeest wordt. Ik neem aan dat tekort aan politiepersoneel, in combinatie met de angst voor terroristische aanslagen, een belangrijke reden is voor de opgelegde beperkingen. Maar in een open, democratische samenleving mag dat niet als excuus gehanteerd worden. De overheid heeft in de geest van de burgerlijke vrijheden een faciliterende rol bij alle politieke manifestaties van burgers. De openbare orde kan een reden zijn om afspraken te maken over tijd en plaats. Maar inhoudelijke beperkingen zijn uit den boze. En het lijkt er op dat dit hier wel gebeurd is. Het verbaast me dat de FNV hiermee akkoord is gegaan.
De verwijzing van Stam naar Ankara prikkelt. Nederland is mijlenver verwijderd van de dictatuur van Erdogan. We moeten ons niet vergelijken met de van hun vrijheidsrechten beroofde Turken. Maar het geeft wel te denken dat hier zo eenvoudig een glijdende schaal van vrijheidsbeperkingen in beweging gebracht kan worden, terwijl we elders de aantasting van burgerlijke vrijheden die verdedigd wordt met de dreiging van terrorisme veroordelen als machtsmisbruik van een potentaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten