‘Laten we altijd opstaan tegen de sukkels van @D66 die de grenzen open laten staan en meer en meer islam importeren om vervolgens krokodillentranen te huilen over de gevolgen daarvan zoals antisemitisme, eerwraak, vrouwenbesnijdenis, terrorisme en haat.’Volgens Twitter is dat haatdragende gedrag. Wilders kreeg een mail waarin verwezen wordt naar de huisregel: You may not promote violence against, threaten, or harass other people on the basis of race, ethnicity, national origin, sexual orientation, gender, gender identity, religious affiliation, age, disability, or serious disease. Een vreemde reactie op de tweet van Wilders, meent ook De Volkskrant:
Zijn D66’ers volgens Twitter een gemarginaliseerde gemeenschap die speciale bescherming verdient? Dat Wilders zijn politieke tegenstanders uitmaakt voor ‘sukkels’ is weinig verheffend, maar op het eerste gezicht toch niet schokkender dan een recente tweet van D66-europarlementariër Sophie in ’t Veld. Zij kwalificeerde Kamerleden die zich keren tegen het streven naar een ‘steeds hechter verbond’ van EU-lidstaten onlangs als ‘onnozel’. Die tweet bleef gewoon staan.Een doodsbedreiging tegen Wilders van een Pakistaan werd ook niet verwijderd.
Het moderatiebeleid van Twitter deugt dus niet. Dat geldt ook voor Youtube dat gisteren volkomen ten onrechte het Regionaal Archief Alkmaar offline haalde vanwege films over de Tweede Wereldoorlog. Daaronder ook een NSB-propagandafilm die volgens de censoren van Google niet door de beugel kon. Het archief werd in de ban gedaan "wegens herhaalde of ernstige schendingen van het YouTube-beleid dat aanzetten tot haat verbiedt".Een dag nadat de toegang tot het archief hersteld was bleek er opnieuw een video verwijderd te zijn waarin hakenkruizen voorkomen. Mogelijk is de video daarom automatisch offline gehaald.
Monopolisten
Het zijn twee voorbeelden. Daarachter doemt de principiële vraag op hoe ver we Twitter en Google en andere particuliere bedrijven in de openbare communicatie nog zomaar hun gang kunnen laten gaan. Het argument dat elke particuliere aanbieder van communicatiediensten zijn eigen regels mag stellen houdt hier niet langer stand. Het gaat hier om bedrijven die een dermate grote rol spelen in de publieke communicatie dat het niet in het belang is van een vrij en open debat om hen de vrije hand te geven in het gedogen en bestraffen van uitingen. Het politieke debat is inmiddels niet meer denkbaar zonder Twitter en Youtube. Particuliere overwegingen van Amerikaanse bedrijven mogen hier niet eenzijdig de grenzen van de meningsuiting bepalen.
Tot nu toe laten de monopolisten zich niet in de keuken kijken. Dat betekent dat we zijn overgeleverd aan een duister proces van de toepassing van mooi geformuleerde regels over haatzaaien en bedreigen. Klagen kan natuurlijk altijd. Maar van een onafhankelijk toezicht op de beslissingen van Twitter c.s. is geen sprake. Wat overblijft is de langdurige en kostbare gang naar de rechter. De nieuwe mediabedrijven zouden op z'n minst een voorbeeld kunnen nemen aan oudere media die zich een stuk beter verantwoorden voor hun beleid, bijvoorbeeld door een ombudsman of een aparte rubriek waarin redactionele beslissingen worden toegelicht.
Waar blijft de politiek?
Voor zover mij bekend heeft geen van Wilders' collega's gereageerd op het feit dat hij door Twitter tijdelijk voor straf in de hoek is gezet. Van Kamerleden die waarde hechten aan een vrij, openbaar debat zou ik dat eigenlijk wel verwachten. Je hoeft de tweet van Wilders niet te onderschrijven als je vraagtekens stelt bij het gedrag van bedrijven waarvan elke politicus op dit moment afhankelijk is. Het zou de Kamerleden, inclusief D66, sieren als zij nu eens collectief heel duidelijk pleiten voor een vrij en open publiek debat waarin de grenzen niet worden bepaald in de achterkamertjes van Amerikaanse monopolies.
[foto: Keiac CC]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten